Ons Dagelijks Brood
Het wonder van de spijsvertering
Michiel Rietveld
Michel Rietveld
Tijdens mijn Wageningse studie raakte ik doordrongen van de innige relatie die er bestaat tussen zorgvuldig met de Aarde omgaan, de landbouw, de aard van de voedselproductie en hoe je naar de menselijke stofwisseling kijkt. Slechts een zeer beperkt deel van de studie sloot aan bij mijn gevoel voor waar het in landbouw en voeding om gaat. Tijdens en na mijn studie heb ik me ingezet voor het andere verhaal. Na mijn studie werd ik in de gelegenheid gesteld om Kraaybeekerhof in Driebergen op te richten. Na mijn 40 jaar inzetten daarvoor heb ik onlangs afscheid genomen. Ik vind het een eer om nu mijn inzichten in de “Verwachting” te delen.
Het wonder van de spijsvertering.
Voor mij was het feest om uit eten te gaan. Mijn licht bourgondische aard dreef mij telkens naar een ander restaurant.
Geleidelijk aan begon het echter te knagen: een hoop geld, soms microscopisch kleine hoeveelheden en zelden groentes. Pas toen ik me realiseerde dat er vaak kraak noch smaak aanzat, alles heel vlak proefde, ben ik gestopt met uit eten gaan.
Thuis eten we uit onze biodynamische moestuin.
Wat een verschil in smaak als je er op let en met aandacht eet!
Voor mij was dat reden om 20 jaar geleden op Kraaybeekerhof met de opleiding Natuurvoedingskundige te beginnen. Temeer omdat het in die tijd ook steeds duidelijker werd dat er een enorme toename van voeding gerelateerde ziekten en aandoeningen zoals obesitas, diabetes 2, allergieën, obstipatie en coeliakie begon.
Als ik de studenten vroeg: “Waarom eten we?” kwamen de standaardantwoorden: “voor de nodige mineralen”, “voor de energie”, “voor de gezondheid”.
Maar wat gebeurt er in je als je bijvoorbeeld broccoli eet? De antwoorden spitsten zich altijd weer toe op: we kauwen het fijn en slikken het door. In de maag wordt het verder afgebroken en daarna gaat het de dunne darm in. Daar wordt het via de darmwand in ons opgenomen. De rest verlaat het lichaam. Kortom het puntje van je neus, je oorlelletje of wat dan ook aan je lijf, zat eerst in de broccoli.
Velen zullen zich hierin herkennen.
Dat is ongeveer vergelijkbaar met als iemand vraagt: vertel eens iets over je geliefde.
En je zegt alleen dat hij/zij blond is. Het is misschien wel waar maar het is maar goed dat hij/zij dan niet in de buurt is. Deze zou zich enorm te kort gedaan voelen.
En zo is het met de spijsvertering ook. Nu dus de kanttekeningen en de aanvulling.
Het wonder
Hoe meer kisten aardappelen je sjouwt hoe sterker je wordt; je spierballen worden zichtbaar. Uiteindelijk til je er twee tegelijk!
Hoongelach zou mijn deel zijn als ik vertelde dat nu al die kilo’s aardappel in mijn biceps zaten. Terecht. Nee, iedereen weet:’ ik ben zelf sterker geworden door de aan de aardappelen trekkende zwaartekracht (het gewicht) op te heffen.
Soms kun je hetzelfde ervaren in een gesprek. Iemand die altijd het helemaal eens is met alles wat je zegt, is minder interessant dan iemand die regelmatig ‘tegengas’ geeft. Soms kun je uit een heftig gesprek komen, moe, voldaan en tegelijk ook verkwikt. Door het gesprek ben jij gegroeid, heb je je ontwikkeld.
Bij mij thuis hing vroeger een klein tegeltje met daarop “tegenstand staalt”. Dat heeft mij ver gebracht. Maar zo is het op voedingsgebied ook. Dat licht ik toe. Stel, je bent gek op broccoli, je komt thuis, en iemand heeft voor je gekookt:
Broccoli! Wat gebeurt er op datzelfde moment? Het hele lijf reageert daarop. Het sterkst reageren de speekselklieren, maar ook tal van hormonen maken zich klaar om als groot welkomstcomité Koningin Broccoli te ontvangen.
De wijsheid van ons lichaam is zéér groot.
Vervolgens ga je aan tafel. En ja hoor, je kauwt de broccoli klein en slikt haar door, vaak: out of sight, out of mind. De broccoli verdwijnt achter de horizon van ons bewustzijn. Zeker, nu in de maag het verdere ontledingsproces volgt. In de twaalfvingerige darm wordt de gal eraan toegevoegd en uiteindelijk komt het in de dunne darm aan. Een darmwand die met de daaraan verbonden darmvlokken, onvoorstelbaar veel groter is dan we ons kunnen voorstellen: ongeveer een half voetbalveld! Maar dan een voetbalveld met héél fijnzinnig gras. Dat gras lijdt onder grof gebruik. Synthetische producten, antibiotica en heel wat E-nummers maken het gras geel en dor. We noemen dat coeliaki als het heel ernstig is. Het komt veel voor.
Voordat we ingaan op wat er in de darmwand en de darmvlokken gebeurt, eerst nog wat anders.
Je eet geen rotte bedorven levensmiddelen. Natuurlijk niet. Je eet iets dat, ook al heb je het gekookt, toen het de pan in ging nog een levend product was. Hoewel je het met een vochtige doek nog enige dagen “vers” gehouden hebt is het geleidelijk afnemend vers.
Maar iets dat leeft is een geheel! Daar zit levensenergie in. Die heeft het doen groeien. Die heeft lucht, licht, water en mineralen bijeengebracht tot juist die groente.
Wat gebeurt er nu eigenlijk met die levensenergie terwijl wij kauwen en in de maag het ontledingsproces voortzetten? Die komt vrij in jouw lichaam tijdens dat stofwisselingsproces! Maar deze krachten hebben daarbuiten dus die groente, die broccoli gevormd. Als ze in jouw vrijkomen hebben ze dus een oervermogen om broccoli te vormen. Maar jij bent een mens! Jouw eigen levensenergie of levenskrachten zijn principieel anders dan die van de broccoli omdat ze zijn doordrongen van jouw driften, begeertes, sympathieën en antipathieën, kortom je astraallichaam en jouw levenskrachtencomplex (je etherlichaam), maar bovenal doorlicht door jouw unieke persoonlijkheid, je IK.
Jouw eigen levensenergie gaat in die darmvlokken het gesprek aan met de levenskrachten van de broccoli : “Nee, wij hebben in de wereld een andere taak dan broccoli te worden, wij moeten een mensengestalte vormen en onderhouden”.
Kortom ons eigen etherlichaam zet zich vol in om de broccoli vormende etherkrachten buiten te houden. Zou je helderziende iemands etherlichaam kunnen waarnemen dan kun je zien wat die persoon gegeten heeft.
Van een goed gesprek, waarbij je nieuwe dingen van buitenaf gehoord hebt, weet je: ik moet dat eerst mijzelf eigen maken. Doe ik dat niet en tetter het nieuwe in het rond, dan raak je voor je het weet in een benarde situatie. Al was het maar als iemand zegt: “Hoezo?”
In de zeventiger jaren was er een uitspraak die nog vaak gebruikt wordt:” je bent wat je eet”. Ik kreeg daar altijd stoom van uit mijn oren! Ik ben wat ik denk, wat ik voel, wat ik doe en wil! Niet wat ik eet. Maar op etherisch niveau is dat dus in zekere zin wél zo. Eet ik peen dan werkt de vrijkomende peenenergie op mijn eigen etherlichaam zó, dat het zich, conform het gesprek, naar de peen vormt, een soort “negatief” van de peen: niet hier.
Nu terug naar de wijsheid van ons lichaam en het ontvangstcomité dat zich opmaakt Koningin Broccoli te ontvangen. Zal je je toch opmaken om die koningin te ontvangen en er komt maar een slap aftreksel daarvan binnen. Zeg even een gesjeesde minister. Voor je het weet is het ontvangstcomité uitgedund. Dáár stonden we niet voor klaar! Nu exact: Jouw etherkrachten worden geleidelijk zwakker naarmate de voedingsmiddelen minder levenskracht bevatten. Het is dus voor onze lichamelijke gezondheid geweldig belangrijk dat we voedingsmiddelen eten die ook echte levensmiddelen zijn. Die sterk in hun levensenergie zijn. Die daarmee ons de gelegenheid geeft ons daaraan te sterken. Tegenstand staalt.
Hoe je daaraan kunt werken als boer of tuinder, als producent van voedingsmiddelen daar gaan de artikelen in de volgende Verwachtingen over.
Nu wil ik graag het begrip “gezond” toelichten.
Ben je ongezond als je tijdens de wintersportvakantie een been gebroken hebt? Zeker het is heel ongemakkelijk. Maar je gezondheid zit hem niet in de breuk van je fysiek lichaam maar in het herstelvermogen. Herstelvermogen is een werkzaamheid van het etherlichaam.
Ben je ongezond als je gillend gek wordt van de herrie in een warenhuis of omdat je een hoekhuis hebt bij een druk kruispunt? Maar gillend gek worden heeft met een overbelast indrukken-lijf, je astraallichaam te maken. Duurt dat te lang, duurt de stress om targets te halen te lang, dan peuzelt het astraallichaam geleidelijk het etherlichaam op en dán krijgen we ziekteverschijnselen. Duurt het psychisch op je tenen lopen te lang dan beland je uiteindelijk in een “burn-out”. Wat raakt dan opgebrand? Je etherlichaam!
Even terzijde: Medici uit de reguliere stroom, zeker veel bedrijfsartsen, denken in termen van enkele weken thuis. In mijn coachingswerk ben ik tot de conclusie gekomen dat het eerder een kwestie van jaren is. Dus bij een ernstige “burn-out”: niet zeven weken maar zeven jaar.
De conclusie: je etherlichaam, je levensenergielichaam is dus eigenlijk je gezondheidslichaam.
Daar moet je goed voor zorgen. Ben je gezond, dan kun je de dingen, die je hier op aarde kwam en wilde doen, ook uitvoeren. Aandacht voor je verdere ontwikkeling en het realiseren van je inzet voor aarde en mensheid (realiseren). Ongezondheid en ziekte trekken daar energie van weg.
Om die reden heb ik mij tijdens mijn werkzame leven (en nog steeds, mij) ingezet voor een levenskrachten bevorderende landbouw en voor een echt gezonde voeding en zal dat altijd blijven doen.
Mijn leraar op school zei vroeger, als ergens in de klas klonk: “over smaak valt niet te twisten” het volgende:
“Maar je kunt wel de fijnzinnigheid van je smaakorgaan zo ver ontwikkelen dat het van:’ het is wel of niet lekker’, wordt tot ‘dit is goed of niet goed of minder goed’ voor mij”.
Probeer de komende maanden eens rustig en met aandacht te proeven en vergelijk eens producten uit de gangbare, de biologische (herkenbaar aan het groene vlaggetje met sterretjes er op) en de biodynamische (Demeter) manier om met de aarde om te gaan.
Ik wens iedereen niet alleen smakelijk eten maar ook gezond eten.
Dit artikel is overgenomen uit Verwachting nr. 81 2016. Een uitgave van de stichting De Heraut. Zie ook www.stichtingdeheraut.nl
© Esoterisch Christendom 2024